W. Kreeft – Nr. 8

Deze tekst is overgenomen uit W. Kreeft,
Nederlandsche maçonnieke penningen No. 8

1811

Penning ter herinnering aan het stichten van de Loge „Le Berceau du Roi de Rome” O .:  ‘s-Gravenhage.

*

Voorzijde: De wieg van de Koning van Rome, met vlaggen als gordijnen. De vlaggen zijn opgehangen aan twee stokken welke gekroond zijn met een adelaar. Aan het hoofdeinde ziet men eveneens een adelaar, aan het voeteneinde een Koningskroon. Aan de zijkant van de wieg ziet men een hoorn van overvloed, een zwaard en een schild, waarop de plattegrond van een gebouw valt te onderscheiden. Links bovenaan een wolk, waaruit een stralende driehoek te voorschijn komt. De driehoek is omsloten door een cirkel en draagt drie Hebreeuwse lettertekens (God).

Omschrift: Anno Lucis 5811.

In het lichtjaar 5811.

Keerzijde: Een krans van eiken-Merito (Verdienste).

Als omschrift:

Berceau du Roi de Rome Oriënt de la Haye.

Wieg van de Koning van Rome in het Oosten van Den

Haag,

Afmetingen: 37 mm zilver en brons.

De graveur der stempels is onbekend.

Catalogus Gr .’. O .’. blz. 6.

H.Z.C., No. 210 en afgebeeld op PI. XXIX.

Nahuys, No. 77 en afgebeeld op PI. XI.

Toen Holland verenigd werd met het Franse Keizerrijk, werd Baron de Stassart benoemd tot prefect van het Departement van de Monden van de Maas. Den Haag werd hem tot Residentie aangewezen. De politieke belangen, welke hij zich voor ogen stelde, zowel als de behoeften van zijn hart, dreven hem er toe, zo schrijft Nahuys, alles in het werk te stellen om de Hollanders in de grote Natie te doen opgaan. Voor dit doel stichtte hij te Den Haag ook een Vrijmetselaars-Loge onder de naam: Wieg van de Koning van Rome. Langs deze weg hoopte hij onmiddellijk een innige vereniging tot stand te brengen tussen de Fransen, die zich in Den Haag bevonden, en de Hollandse Vrijmetselaren.

Om dit werk relief te geven, liet hij een zegelring en een stempel graveren. De zegelring draagt dezelfde emblemen als op

24

de penning voorkomen, welke penning moest dienen als beloning voor verdienstelijke Vrijmetselaren.

De auteurs, die over deze penning hebben geschreven, zijn het er niet over eens hoeveel exemplaren er van geslagen zijn. Ernst Zacharias schrijft, dat er slechts 5 proeven van gemaakt zouden zijn. (Proef af slagen.)

In de Revue de la Numismatique Beige vinden we dezelfde verklaring. Dit is echter beslist onjuist, daar wij een groter aantal exemplaren kennen. De verzekering van Merzdorff dat er 25 exemplaren hebben bestaan, lijkt dan ook waarschijnlijker dan de Belgische.